تأثیر محلول پاشی عناصر آهن، روی و کلسیم تحت شرایط آبیاری تکمیلی بر عملکرد عدس دیم

این تحقیق در شهرستان قزوین، با هدف بررسی تأثیر محلول پاشی عناصر ریزمغذی آهن، روی و عنصر کلسیم بر عملکرد عدس دیم انجام شد. این آزمایش بصورت کرت­های یک­بارخردشده بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی در 3 تکراراجرا شد. شرایط رطوبتی در 2 سطح (I1: بدون آبیاری (دیم) I2: آبیاری قبل از گلدهی) به عنوان عامل اصلی و محلول­پاشی در 5 سطح (M1: کلسیم، M2: روی، M3: آهن، M4: کلسیم + روی + آهن و M5: آب خالص، (شاهد)) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری (در سطح 5 درصد)، محلول­پاشی (در سطح 1 درصد) و اثر متقابل آبیاری × محلول پاشی (در سطح 5 درصد) بر عملکرد دانه معنی­دار بود. نتایج نشان داد که آبیاری تکمیلی باعث افزایش قابل توجه عملکرد دانه ( 6/811 کیلوگرم در هکتار) شد. نتایج مقایسه میانگین­های اثر محلول­پاشی بر میزان عملکرد دانه نشان داد که تیمار محلول پاشی آهن + روی + کلسیم با میانگین 5/729 کیلوگرم در هکتار بیشترین میزان عملکرد دانه را داشت که با تیمار محلول­پاشی روی در یک گروه آماری مشترک قرار داشتند. در بین سطوح محلول­پاشی کلسیم کمترین تأثیر را در افزایش عملکرد دانه داشت. نتایج مقایسه میانگین­های اثر متقابل آبیاری و محلول­پاشی بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین میزان عملکرد دانه در تیمارهای محلول­پاشی آهن + روی + کلسیم و محلول­پاشی روی به تنهایی در شرایط آبیاری تکمیلی مشاهده شد. این نتایج بیانگر این بود که اختلاف بین سطوح محلول­پاشی از نظر عملکرد دانه در شرایط آبیاری تکمیلی نسبت به شرایط دیم بیشتر مشهود بود، بدین معنی­که تأثیر محلول­پاشی در شرایط آبیاری تکمیلی بیشتر بود.